Breda

Op vrijdag 6 maart werd een leegstaand woningencomplex aan de Ignatiusstraat opnieuw bezet door een groep krakers. De leegstaande panden werden eerder al gekraakt en met fors machtsvertoon ontruimd. De panden, eigendom van woningbouwvereniging Laurentius, staan op de nominatie om gesloopt te worden. Volgens Laurentius wegens betonrot; echter, volgens de SP, de krakers en de onder de woningen gevestigde winkeliers - die ook moeten vertrekken - om hier dure appartementen te kunnen bouwen.

Een haat-liefdeverhouding. Dat is wat veel Bredanaars hebben met de Suikerfabriek. Weinig mensen zullen het een mooi gebouw vinden. Velen zullen er echter warme herinneringen aan hebben. De Suikerfabriek is net zo Bredaas als de Drie Hoefijzers Brouwerij of het avondje NAC. In het verleden zijn al veel iconen van het Bredaas industrieel verleden verdwenen. De Etna en de Kwatta zijn slechts enkele voorbeelden. Wij pleiten er dan ook voor de grootste van de twee silo’s weliswaar grondig aan te pakken, maar dit stukje industrieel erfgoed wel te behouden voor de toekomstige generaties. De komende jaren zal het gebied waar zich nu de suikerfabriek bevindt, als onderdeel van ViaBreda, herontwikkelt worden. De sloopvergunning voor de karakteristieke silo’s is inmiddels aangevraagd door de CSM en hun toekomst is uiterst onzeker. “Mooi zo!” zullen veel mensen denken. Ook wij zien uiteraard in dat de silo’s niet mooi zijn. Ze herbergen echter een onuitputtelijke bron van mogelijkheden. Het is ook niet onze bedoeling dat het gebouw in zijn huidige vorm blijft bestaan.