Met de komst van de WMO, kwam voor gemeenten ook de hulp bij het huishouden. En met de komst van de hulp bij het huishouden, kwamen ook de aanbestedingen. Door onbekendheid met het aanbestedingsrecht maakten gemeenten en zorginstellingen er in de eerste aanbestedingsronde van 2006/2007 een potje van. Faillissementen, ontslagen, rechtszaken, et cetera. En daarna is het niet veel beter gegaan. Bestuurders van zowel gemeenten als zorginstellingen geven niettemin aan dat de "de" klant en "het" personeel heel tevreden is. Niemand toetst die uitspraken echter objectief(!) op waarde. En als zij al waar zouden zijn, tegen welke kosten gaat men dan van een situatie met tevreden mensen, via chaos naar een nieuwe situatie met zogenaamde tevreden mensen? Deze kosten zijn nooit inzichtelijk gemaakt. Er wordt slechts geroeptoeterd door gemeenten dat zorginstellingen te duur zijn en door zorginstellingen dat gemeenten niet weten waar het allemaal om draait.
Lees verder
