Breda

Wethouder Boelema presenteerde woensdag het jaarverslag 2012. Met een ongelofelijk resultaat van 7,6 miljoen euro winst. Je zou er haast consumentenvertrouwen van krijgen; Lekker met minister Rutte naar de kroeg, even langs de dealer voor een nieuwe auto en vanavond nog even een rondje op www.funda.nl, kijken of er nog een leuk huisje te koop staat. Maar is die winst wel echte winst? In een meest positieve bui zou je het hooguit minder verlies kunnen noemen. Tussen winnen of verliezen staan immers boekhouders en Excel spreadsheets.

Afgelopen jaren hebben we ongeveer 120 miljoen euro aan verlies geleden op het Grondbedrijf. De veel te opportunistische scenario's voor de economie van Breda komen niet uit. Breda is niet de ‘Gateway to Europe’. Breda is niet het kloppend hart van de Benelux en is ook niet de broedplaats voor logistiek Nederland gebleken. De boekhouders hebben de veel te rooskleurige winstverwachtingen, die ze al wel hadden ingeboekt, nu weer uit de boeken moeten halen. 70 miljoen van die 120 miljoen ging inmiddels ten koste van reserves van de BSW, armoedebestrijding, thuiszorg, buurthuizen, bibliotheken, het Breda’s Museum, de groenvoorziening, het onderhoud van de stad en ondersteuning van verenigingen en activiteiten. Ook zijn er 150 ambtenaren minder op het stadhuis waardoor de kwaliteit van het werk er niet beter op is geworden.

Dat de wethouder dan toch 7,6 miljoen winst durft te claimen is vooral brutaal rekenwerk van haar boekhouders. Die presteren het om al die verliezen en afbraak van de stad zo in de Excel sheets te verwerken dat het net lijkt of we er op vooruit zijn gegaan. Wat er in werkelijkheid is gebeurd is dat ze de overige 50 miljoen aan verlies uitsmeren over 10 jaar. Dus een hypotheek op de toekomst. Met daarbij als kunstje dat ze die hypotheek op de toekomst via een zogenaamde stelselwijziging dit jaar al grotendeels als een positief saldo kunnen inboeken. Waarbij overigens die stelselwijziging er op neer komt dat voortaan de stad - wij als belastingbetalers dus - moeten betalen voor aanleg van wegen, bruggen, geluidswallen, natuurcompensatie die er moeten komen om projectontwikkelaars hun kantoren en winkelcentra te laten bouwen. Die 50 miljoen gaat dus ook gewoon ten koste van sociaal maatschappelijke voorzieningen, onderhoud van de stad, zorg en het armoedebeleid. En voor elke nieuwe ontwikkeling zal Breda dus voortaan zelf de kosten moeten betalen van die voorzieningen van maatschappelijk nut. Een stelselwijziging is immers niet iets eenmaligs.

Ik durf bijna niet op te schrijven dat we hiermee pas op de helft zijn. Er zit nog voor 150 miljoen aan risico in het Grondbedrijf, meldde onlangs de Bredase Rekenkamer. Ik ben dan ook zeer benieuwd waar de boekhouders en hun Excel sheets de toekomstige wethouders mee weg laten komen. Laten we het jaarlijkse feestje van de wethouder van financiën maar met een korreltje zout nemen. Want de komende 10 jaar is elk juichen om de begroting en het jaarverslag zo iets als juichen bij het maken van een eigen doelpunt.

Patrick van Lunteren
Fractievoorzitter SP Breda